علما و روحانیان

عروج ملکوتي مرجع تقليد وارسته ، حضرت آيت الله بهجت

روز 27 ارديبهشت 1388 روح ملکوتي مرجع تقليد شيعيان حضرت آيت الله العظمي شيخ محمد تقي بهجت ( ره ) به ملکوت اعلي عروج نمود و شيعيان و محبان مکتب اهل بيت عصمت و طهارت (ع) را در سوک و ماتم فرو برد.

اين مصيبت بزرگ را به ساحت مقدس ولي عصر حضرت حجت بن الحسن ( عج) و مراجع تقليد شيعيان و رهبر معظم انقلاب اسلامي حضرت آيت الله خامنه اي و به عموم شيعيان تسليت و تعزيت عرض مي کنم و صبر جميل و اجر جزيل براي آنان و خانواده و بستگان داغدارش از خداي متعال مسئلت مي کنم.

به راستي شخصيتي از ميان ما رفت که سراسر وجودش را عرفان و اخلاص فرا گرفته و روح و روانش در خلصه عرفاني غرق شده بود و در زندگي پُر بارش چيزي به جز خدا را نمي ديد و به چيزي غير خدا نمي انديشيد. افراد را به اندازه خدا محوري آنان و مقدار قرب به ذات لايزال الهي احترام مي گذاشت و هميشه در شهود و حضور بود. خدايش رحمت کند و در اعلي عليينش جاي دهد.

فقدان اين مرجع بزرگ و وارسته مصيبتي براي حوزه هاي علميه شيعه به ويژه حوزه علميه قم مي باشد که به فرموده پيامبر اعظم (ص): اذا مات العالم الفقيه ثلم في الاسلام ثلمة لايسدها شيء.

به هر روي ، تشييع جنازه کم نظير حضرت آيت الله بهجت (ره) روز سه شنبه 29 ارديبهشت 1388 از ساعت 10 صبح ، از ميدان جهاد شهر قم به سمت حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) انجام گرفت.

در اين جا به خلاصه زندگي وي که از سايت مخصوص ايشان گرفته شد ، توجه نماييد :

در قم از محضر آيات عظام: حجة‏الاسلام والمسلمين کوه کمره‏اى و آيت الله العظمى بروجردى به هم رسانيده و انگشت نما مى گردد. معظم پس از ورود به قم به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت و به ترتيب شاگردانى بسيار ذي قيمت گماشت  که تا آخر عمرش ادامه داشت.
حضرت آية الله العظمى آقاى حاج شيخ محمد تقى بهجت (دام ظله) در اواخر سال 1334 ه ق در شهر فومن واقع در استان «گيلان» به دنيا آمد و هنوز شانزده ماه از عمرش نگذشته بود که مادر را از دست داد .
تحصيلات ابتدايى حوزه را در مکتب خانه فومن به پايان رساند و پس از تحصيلات ادبيات عرب در سال 1348 ه ق هنگامى که تقريبا 14 سال از عمر شريفش مى ‏گذشت، براى تکميل دروس حوزوى عازم (عراق) شد و حدود 4 سال درکربلا معلى اقامت نمود و علاوه بر تحصيل علوم رسمى از محضر استادان بزرگ آن سامان، از جمله مرحوم حاج شيخ ابوالقاسم خويى (غير از آيت الله العظمى خويى معروف) بهره برد و در سال 1352 ه ق براى ارائه تحصيل به «نجف اشرف» رهسپار گرديد و سطح عالى علوم و حوزه را در محضر آيات عظام از جمله حاج شيخ مرتضى طالقانى (ره) به پايان رساند و پس از درک محضر آيات عظام: حاج آقاى ضياء عراقى و ميرزاى نائيينى (رحمة‏الله) در حوزه درسى آيت الله حاج شيخ محمد حسين غروى اصفهانى وارد شد.

افزون بر اين ايشان از محضر آيات عظام حاج سيد ابوالحسن اصفهانى و حاج شيخ محمد کاظم شيرازى (رحمة‏الله) صاحب حاشيه بر مکاسب - و در حوزه علوم عقلى، کتاب (الاشارات والتنبيهات) و (اسفار) رانزد آيت الله سيد حسين بادکوبه‏اى (ره) فراگرفت و در زمان تلمذ به تدريس سطوح عالى پرداخت و در تاليف کتاب (سفينة‏البحار) با محدث کبير حاج شيخ عباس قمى (ره) همکارى نمود و در زمينه تهذيب نفس در زادگاهش (فومن) از کودکى محضر عالم بزرگوار (سعيدى) و درکربلا از برخى علماى ديگر بهره برد، تااينکه در نجف اشرف در سن 17 - 18 سالگى با آيت حق علامه قاضى (ره) آشنا شد و گمشده خويش را در وجود ايشان يافت و در سلک شاگردان اخلاقى - عرفانى ايشان درآمد و سرانجام در سال 1364 هق موافق با 1324 هش قلبى صيقل يافته از معنويت و سينه ‏اى مالامال ازعشق به حضرت حق و با کوله بارى از علم و کمال به سرزمين خويش هجرت نمود و در زادگاهش تشکيل خانواده داد و در حالى که آماده بازگشت به نجف اشرف بود هنگام عبور موقت در قم در زمانى که هنوز چندين ماه از مهاجرت آيت الله بروجردى (ره) به قم نگذشته بود موقتا مقيم شد و خبر رحلت اساتيد بزرگ حوزه علميه نجف را يکى پس از ديگرى مى‏شنود و  درشهر مقدس قم رحلت اقامت مى‏افکند .

محل تدريس درس خارج ايشان ابتدا در حجرات مدارس و بعد در منزل شخصى خود و اکنون در مسجد فاطميه واقع در گذرخان تشکيل مى گردد و محل اقامه نماز جماعت و مراجعات عمومى ايشان نيز همين مسجد است.
تاليفات معظم ، عبارتند از :
يک دوره کامل اصول ، حاشيه بر مکاسب شيخ انصارى (ره) و تکميل آن تا آخر مباحث مربوط به مکاسب و متاجر، دوره کامل طهارت ، دوره کامل کتاب صلاة ، دوره کامل کتاب زکات ، دوره کامل کتاب خمس و حج ، حاشيه بر کتاب ذخيرة العباد مرحوم شيخ محمد حسين غروى ، چندين مجله تقريبا يک دوره فقه فارسى، حاشيه بر مناسک شيخ انصارى (ره) و...

• قبلی
• بعدی