سایر فعالیت ها

سفر به عتبات عالیات در نخستین روزهای بهار

سفر به عتبات عالیات در نخستین روزهای بهار

از پنجم تا دوازدهم فروردین 1395 هجری شمسی به همراه کاروانی از شرکت خادم الائمه(ع) شهرستان ساری توفیق حضور در عتبات عالیات را داشتم. سفر ما به صورت هوایی از ساری به بغداد و بازگشت از نجف اشرف به ساری بود.

بعد از فرود در فرودگاه بغداد، با اتوبوس به کاظمین رفته و مضجع شریف دو امام معصوم، یعنی امام موسی کاظم(ع) و امام محمد تقی(ع) را از نزدیک زیارت نمودیم. حضور ما در کاظمین کوتاه مدت و تنها در حد یک شب بود، ولی در همین یک شب، دو ساعت توفیق حضور در حرمین شریفین امام کاظم و امام جواد(علیهما السلام) داشتیم و چون کاظمین نخستین زیارتگاه ما در این سفر بود، خیلی زیارت آن جا به روح و روان ما صفا بخشید و ما را برای زیارت کربلا مهیا کرد.

 درِ حرم مطهر کاظمین(علیهما السلام) از ده و نیم شب بسته می شود و زایران باید هر چه زودتر حرم را تخلیه کنند و خروج آنان تا یازده و نیم شب طول می کشد. از آن ساعت به بعد خادمان حرم اقدام به تمیز و نظافت می کنند و یک ساعت قبل از اذان صبح مجددا درهای حرم را باز می نمایند.

صبح روز بعد، با اتوبوس به سمت کربلای معلی حرکت کردیم. در بین راه به زیارت طفلان مسلم(ع) در شهر مسیب رفته و قبر شریف آن دو طفل معصوم را زیارت نمودیم. در این مکان شریف محمد و ابراهیم، دو فرزند خردسال جناب مسلم بن عقیل(ع) مدفون هستند، که یک سال بعد از واقعه کربلا توسط حارث(یکی از مزدوران عبیدالله بن زیاد) مظلومانه و غریبانه به شهادت رسیدند.

برخی از زایران خرید سوغاتی را از این جا شروع کردند. یکی از خریدهای آنان خرما است، که به صورت بسته ای و فله ای خرید و فروش می شود.

چند سالی بود که زیارت طفلان مسلم(ع) به خاطر مسائل امنیتی برای کاروانهای زیارتی مقدور نبود، ولی مدتی است که رفع مانع شده و خوشبختانه این دوره توفیق رفیق ما شد و بعد از چند دوره سفر به عتبات، این مزار شریف را زیارت نمودیم و از این بابت خدای بزرگ را شاکریم.

البته بسیار شایسته بود از کاظمین به سامرا هم می رفتیم و قبر شریف امامین عسکریین(علیهما السلام) و سرداب حضرت حجت(ع) را نیز زیارت می نمودیم، ولیکن کاروان ما از این توفیق بی بهره بود و همین امر موجب تأسف شدید زایران گردید.

نزدیکی های ظهر روز جمعه ششم فروردین سال 1395 وارد شهر مقدس کربلا شدیم و اتوبوس ما را به هتل مهجه در غرب کربلا برد، ولی آنجا گفتند که هتلتان تغییر کرده و باید به هتل هدی والی در شمال کربلا و در پشت مقام امام زمان(ع) بروید. در آن روز به خاطر محدودیت ترافیکی و بیراهه رفتن ناچاری راننده اتوبوس برای رساندن زایران به هتل والی، وقت زیادی مصروف شد و همین امر موجب خستگی و ناراحتی زایران و اعتراض برخی از آنان گردید.

عصر روز جمعه به صورت گروهی وارد حرم مطهر حسینی(ع) شده و عقده های چند ساله دلمان را باز کردیم و از روی اخلاص و اعتقاد قبر مطهرش را زیارت و جان و دل را صفای مضاعفی بخشیدیم. بعد از آن به سمت حرم مطهر حضرت ابی الفضل العباس(ع) رفته و قبر شریفش را نیز با اخلاص و اعتقاد زیارت کردیم و نماز جماعت مغرب و عشا را مهمان عتبه عباسی بودیم. بعد از این زیارت تمام خستگی های راه و مشقات سفر از تن ما بیرون رفت و خدای بزرگ روحیه دیگری به ما بخشید که قابل توصیف نمی باشد.

سه روز در کربلا بودیم که هر سه روزش بارانی بود. ولی باران و آب گرفتگی خیابان ها و هم چنین گِل آلود بودن معبر ها نمی توانست تاثیری در عشق و علاقه زایران به اهل بیت عصمت و طهارت داشته و موجب انصراف آنان به سمت مطهر حسینی(ع) و یا عباسی(ع) گردد. در این مدت از مقام کفین حضرت عباس(ع)، تل زینبیه، خیمه گاه، مقام امام زمان(ع) و باغ امام صادق(ع) به صورت گروهی دیدن نمودیم.

روز سه شنبه، در حالی که هوا بسیار بارانی بود و خیابان های کربلا را آب گرفته بود و در برخی از معبر ها تمام چرخ های ماشین به زیر آب می رفت، از کربلا عازم نجف اشرف شدیم و قبل از ورود به هتل، طبق برنامه ریزی ستاد حج و زیارت، به مسجد سهله در شهر کوفه رفتیم و اعمال این مسجد مقدس را به جا آوردیم.

همان مسجدی که امام جعفر صادق(ع) درباره فضیلتش فرمود: اگر برای من امکان داشته باشد، تمام نمازهایم را در مسجد سهله می خوانم.این مسجد در سالیان دور محل زندگی حضرت ابراهیم(ع) و حضرت ادریس(ع) و بسیاری از پیامبران الهی بود و بر اساس روایتی در زمان ظهور حضرت حجت بن حسن(ع)، خانه وی خواهد بود.

بعد از انجام اعمال مسجد سهله به سمت نجف اشرف رفته و در هتل دُرّالندی، که در شارع امام علی(ع) است رفتیم و در آن اقامت نمودیم. کیفیت اکثر هتل های داخل شهر نجف اشرف پایین است و امید است در سال های آینده بهتر گردند.

عصر همان روز به حرم مطهر امیرمومنان، حضرت علی(ع) رفته و در مقابل ایوان طلا اظهار ارادت و مودت نمودیم و زیارت آن حضرت را برای خویش و به نیابت از احباب بجا آوردیم. حرم آن حضرت در عین کم وسعتی، خیلی مصفا و زیبا است و روح انسان را شادابی خاصی می بخشد، به گونه ای که هر چه در آنجا بمانی احساس خستگی نمی کنی.

در شعر نوشته های دیوار حرم که به زبان فارسی است، غور کردم و این چند بیت را که از سرودهای ناصرالدین شاه است تقدیم می نمایم:

زائران درگهت را بر دَر خُلد برین    می دهد آواز«طبتم فادخلوها خالدین»

تا نجف را دین و دولت شد مقام     خاک آن دارد شرف از زمزم بیت الحرام

در روزهایی که توفیق حضور در نجف اشرف را داشتیم، به مسجد حنانه، مزار کمیل بن زیاد نخعی، مزار مسلم بن عقیل(ع)، مزار هانی بن عروه، مزار مختار بن عبیده ثقفی، مسجد کوفه، قبرستان وادی السلام و بیت امام راحل(رحمه الله) رفتیم و نماز جماعت ظهر و عصر را در مسجد کوفه به صورت کامل و جماعت بجا آوردیم.

برای حقیر فرصتی شد تا به مسجد هندی(محل تدریس امام خمینی) در سوق حویش رفته و از نزدیک شاهد درس و بحث فضلا و طلاب حوزه علمیه نجف اشرف باشم. هم چنین فرصتی به دست آمد تا از نمایشگاه کتاب نجف اشرف، که در سمت غرب حرم و در شمال شبستان در دست ساخت حضرت فاطمه زهرا(س) بر پا بود، بروم و از غرفه های عراقی و ایرانی دیداری اجمالی داشته باشم.

• قبلی
• بعدی