بستگان ائمه اطهار(ع)

ورود حضرت فاطمه معصومه(س) به قم

هنگامي كه امام رضا(ع) بنا به درخواست مأمون عباسي[هفتمين خليفه عباسيان] از مدينه منوره به " مرو " در شمال خراسان هجرت کرد و با اكراه و اجبار مأمون، ولايت عهدي وي را پذيرفت، طی نامه از خواهرش حضرت فاطمه معصومه(س) درخواست نمود که به وی در مرو ملحق گردد.
حضرت معصومه (س) امتثال امر کرد و در سال بعد هجرت برادرش امام رضا(ع)، یعنی در سال 201 هجری قمری به قصد مرو از مدینه خارج شد و پس از پیمودن راه بین حجاز و عراق، وارد سرزمین ایران شد.

ولی پیش از رسیدن به خراسان، در یکی از شهرهای مرکزی ایران به نام ساوه بيمار گرديد. از اطرافيان پرسيد: از اين جا تا قم چقدر فاصله است؟

گفتند: ده فرسخ.
آن حضرت به خدمت كارش دستور داد كه وي را به طرف شهر قم حركت دهد.
آل سعد، كه از شيعيان و محبان اهل بيت(ع) بوده و در قم زندگي مي كردند، همين كه از ورود خواهر امام رضا(ع) با خبر شدند به استقبال آن حضرت شتافته و از شهر قم بيرون رفتند و چون به وي رسيدند، بسيار شادماني و اظهار خوشحالي نمودند. موسي بن خزرج بن سعد، كه از بزرگان آل سعد و از معاريف شيعه درقم بود، افسار شتر آن حضرت را به دست گرفت و به سوي قم آورد و آن بانوي شريف را در خانه خويش اسكان داد و از او به شايستگي پذيرايي كرد.
اما حضرت فاطمه معصومه(س) بيمار و رنجور بود. بدين جهت، چندان اقامتی در قم نداشت و پس از شانزده روز سکونت در خانه موسي بن خزرج، دار فاني را وداع و روح بلندش به اعلي عليين پيوست.(1)

ولی بر اساس روایتی دیگر، ماموران مامون عباسی که از هجرت علویان به ایران ناخوشایند بوده و در باطن از این ماجرا رنج می بردند، به کاروان حضرت معصومه(س) در ساوه هجوم و بسیاری از مردان و مبارزان کاروان، از جمله هارون بن موسی کاظم(ع)، برادر حضرت معصومه(س) را به شهادت رساندند و به حضرت معصومه(س) نیز زهر خورانیده و بر اثر آن زهر کشنده، آن حضرت نیز به شهادت رسید. (2)

ورود مسرت بخش حضرت فاطمه معصومه(س) به قم، مصادف با 23 ربیع الاول سال 201 هجری قمری بود. به همین مناسبت مردم ولایتمدار شهر مقدس قم، به ویژه بانوان عفت پناه در هر سال در چنین روزی با تأسی از آل سعد به ورودی قم از جانب جاده ساوه رفته و کاروان آن حضرت را به صورت نمادین استقبال و با مسرت و خوشحالی زاید الوصفی وارد شهر می نمایند.

------------------------------------------------------------
منابع:
1- نک: حیاة الامام الرضا(ع) (باقر شریف قریشی) ج 2 ، ص 351 ؛ مستدرك سفينة البحار، ج8، ص 261 ؛ بحار الانوار، ج 60 ، ص 219
4-حیاة الامام الرضاء (ع) (سید جعفر مرتضی)، ص 428

• بعدی