امام موسی کاظم(ع)

ميلاد مسعود امام موسی كاظم(ع)

میلاد مسعود امام موسی کاظم(ع)

درباره میلاد مسعود امام موسی كاظم(ع) دو قول نقل شده است: یکی هفتم صفر سال 128 هجرى قمرى و دیگری بیستم ذی حجه سال 128 هجری قمری، در أبوا )محلى ميان مكه و مدينه( ديده به جهان گشود و با نور خود جهان هستى را روشن كرد.

 پدرش امام جعفرصادق)ع( امام ششم شيعيان، و مادرش حميده‏بربريه، معروف به حميده‏مصفاة است.

 امام موسى‏ بن ‏جعفر)ع( ملقب به كاظم، صابر، صالح، امين و عبدصالح است و كنيه شريف او، ابوابراهيم، ابوالحسن و ابوعلى است كه در ميان محدثان به ابوالحسن اوّل معروف است.(1)

 امام كاظم)ع( در مكتب علمى و معنوى پدرش امام جعفر صادق)ع( پرورش يافت و در ميان علويان كه نخبگان امت اسلام و پاك‏ترين ريشه‏هاى انسانى بودند، به بزرگى و شرافت نايل آمد. به طورى كه پس از شهادت پدرش امام جعفر صادق)ع( در شوال 148 قمرى، به مقام عظماى ولايت و امامت رسيد و اكثر ياران و اصحاب پدرش به امامتش اقرار و اعتراف كردند.

 امام كاظم)ع( در عصر حكومت مروان ‏بن ‏محمد اموى )معروف به مروان ‏حمار( كه آخرين خليفه امويان بود، به دنيا آمد و در مدت عمر شريف خويش، علاوه بر حكومت مروان ‏بن ‏محمد اموى، حكومت ستم‏گرانه پنج تن از عباسيان )يعنى: سفاح، منصور، مهدى، هادى و هارون( را تحمل كرد.

 آن حضرت چند بار در عصر مهدى، هادى و هارون از مدينه به بغداد فراخوانده شد و مورد آزار و شكنجه‏هاى حكومتى قرارگرفت.

 امام موسی ‏كاظم)ع( در 20 سالگى به امامت رسيد. مدت امامت آن حضرت، 35 سال بود و امامت آن حضرت مصادف بود با خلافت و حكومت‏هاى پى‏درپى منصور، مهدى، هادى و هارون‏الرشيد.

 آن حضرت جمعاً به مدت 14 سال، به روايتى 7 سال و به روايت ديگر 4 سال از عمر شريف خود را در زندان‏هاى عباسيان گذرانيد.

 سرانجام در 55 سالگى، در بيست‏ و پنجم رجب سال 183 قمرى در زندان سندى‏ بن ‏شاهك در بغداد، به دستور هارون مسموم گرديد و بر أثر اين مسموميت به شهادت نايل آمد.

 بدن شريف آن حضرت را پس از شهادت، از زندان بيرون آورده و در مقابر قريش در حوالى بغداد، كه هم اكنون معروف به كاظمين است، دفن نمودند.(2)

 
 
    

منابع:

      1.  بحارالانوار (علامه مجلسي)، ج48، ص 1؛ زندگانى چهارده معصوم –ع – ( ترجمه اعلام‏الورى(، ص 401 و الارشاد (شيخ مفيد)، ص 559

      2.    همان

 

• بعدی