تاریخ هجری قمری

عبادت در ماه مبارک رمضان

عبادت در ماه مبارک رمضان

محور تمام ادیان الهی توحید و عبودیت است. بدین جهت عبادت در ادیان آسمانی و توحیدی جایگاه محوری دارد. در دین اسلام، عبادت جایگاه برجسته و والایی دارد. در آن حدّ که با آفرینش جنّ و انس ارتباط پیدا کرده است(وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ. آیه 76 ذاریات). به همین جهت امام حسین(ع) در روایتی فرمود: «اَیّهَا النَّاسُ إِنَّ اللَّهَ جَلَّ ذِکْرُهُ مَا خَلَقَ الْعِبَادَ إِلا لِیعْرِفُوهُ فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ فَإِذَا عَبَدُوهُ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَةِ مَا سِوَاهُ»؛ ای مردم، خداوند مردم را نيافريد مگر براى معرفت و شناختن و چون او را شناختند، او را عبادت مى‌كنند و هر كه او را عبادت كند، از بندگى غير او بى‌نياز مى‌شود(علل الشرایع شیخ صدوق«ره»، ج1، ص 9).

عبادت در تمام ایام و تمام ماه¬های سال زندگی انسان برجستگی خاص خود را دارد، ولیکن در ماه مبارک رمضان، که ماه خدا و شهر الله و ایام ویژه ضیافت الهی است، جلوه روشنتر و برجستگی بیشتری دارد و بدین جهت دین اسلام بسیار تاکید دارد در این ماه ویژه، عبادت خود را توسعه و تعمیق ببخشید.
روزه داری زمینه عبادت ساعات و لحظات بخش های زندگی انسان را فراهم می¬کند. به گونه¬ای که خوابیدن عبادت و سکوت کردن تسبیح محسوب می¬گردد(نوم الصائم عبادة و صمته تسبیح و دعائه مستجاب و عمله مضاعف ...). اگر انسان برای خدا حرکت کند و کاری انجام دهد، مطالعه کند، بنویسد، انتقال دهد و امثال آن، همه آن¬ها عبادت می¬باشد. اگر¬چه در حال نماز و یا در حال روزه داری نباشد. پس به یک معنا هر عمل عبادی و غیر عبادی که برای خدا و به قصد قربت الهی باشد، عبادت است و زمینه آن در ماه مبارک رمضان برای همه انسان¬ها، به ویژه مومنان، علی الخصوص مومنان روزدار فراهم¬تر است.
اما باید توجه داشت که عبادت( از جمله اعمال عبادی مثل نماز و روزه و استغفار و امثال آن) یک صورت و یک سیرتی دارند. یک ظاهر و یک باطنی دارند. یک ماده و یک معنایی دارند، که هر کس به فراخور شخصیت انسانی و معنوی خود از آن¬ها می¬تواند بهره مند باشد. صورت نماز همان ظاهر و ماده عملیاتی انسان است. ولی سیرت نماز، باطن و معنای آن است که مقام خلوت و هم کلامی با خداوند متعال است. اگر انسان به سیرت و باطن نماز و هر عمل عبادی دیگر نگاه کند، خود را در جایگاهی می¬بیند که فرشتگان حسرت آن را می¬برند.
 گر¬چه برای ماه مبارک رمضان غیر از اعمال عبادی واجب(نمازهای واجب و روزه)، نمازها، دعاها، مناجات و غیره به صورت استحبابی تشریع و تاکید شده، ولی مهم انجام همه آن¬ها نیست. بلکه همه بهانه¬ای است برای ارتباط وثیق و عمیق بنده با آفریننده خود. تهجد در نیمه شب، معنایش اتمام تمام دستورات نماز شب و ادعیه نیست، بلکه تهجد در قرب الهی است. عبادت خیلی والا و عالی است، ولی مقصود و مطلوب اصلی عبودیت و وصول الی الحق است. بیاییم در این ماه مبارک رمضان، که شیاطین از ماه دور هستند، دسترسی خود به خدا را نزدیکتر و رفاقت و آشنایی خویش را با او جدی¬تر کنیم. به گونه¬ای که دیگر به غیر او نیندیشیم و به غیر او توسل نکنیم و به غیر او مدد نجوییم. بی تردید من در این راه قصور و حتی تقصیرهای زیادی دارم و از شما مقربان و نیکان استدعا دارم که برای من و همه مومنان، به ویژه مومنان گرفتار در بیماری کرونا و برای همه همنوعانمان دعا کنید. شهر مقدس قم. سید تقی واردی