امام حسن مجتبی(ع)

ميلاد مسعود حضرت امام حسن مجتبي(ع)

ميلاد مسعود حضرت امام حسن مجتبي(ع)

امام حسن بن علي بن ابي طالب(ع) چهارمین شخصیت آل عبا، دومين امام شيعيان، پنجمین خلیفه مسلمانان و از طایفه خوش نام و اصیل " بنی هاشم " می باشد که در پانزدهم ماه مبارك رمضان سال دوم و به روايتي صحيح تر، سال سوم هجري قمري در حيات جدش پيامبراكرم(ص) در مدينه منوره ديده به جهان گشود.(1)

پدرش امام علي ابن ابي طالب(ع)، جانشين و داماد پيامبر(ص) و نخستين امام شيعه و چهارمين خليفه اسلامي و مادرش حضرت فاطمه زهرا(س) دختر رسول گرامي اسلام(ص) و برترين زنان جهان آفرينش مي باشد.
امام حسن مجتبي(ع) در فضا و خانواده اي ديده به جهان گشود كه مهبط وحي و محل نزول فرشتگان الهي بود؛ همان خانواده اي كه به گواهي قرآن مجيد، تمامي اعضاي آن، پاك و پاكيزه بوده و هيچ گونه پليدي و پلشتي در آن ها راه ندارد[ اِنَّما یُریدُ اللّهُ لِیُذهُبَ عَنکُمُ الرِّجسَ اَهلَ البَیتِ وَ یُطهِّرَکُم تَطهیراً  (2) ] و بدين جهت مورد تحسين و تمجيد مكرر خداوند متعال در قرآن كريم قرار گرفته اند.

امام حسن مجتبي(ع) نخستين فرزند حضرت علي(ع) و فاطمه زهرا(س) بود، بدين جهت تولد وي، موجب شادماني آن دو و پيامبر اسلام(ص) و تمامي محبان اهل بيت(ع) گرديد.
پيامبر(ص) در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه خواند و بنا به درخواست پدر و مادرش، از جانب خداي متعال، نام "حسن" را برايش برگزيد.(3)
پیامبر خدا (ص) در تولد و تربیت امام حسن مجتبی (ع) اشراف کامل داشت. بدین جهت در هفتمین روز تولد وی دستور داد گوسفندی برای عقیقه او قربانی نمایند و در میان نیازمندان تصدق کنند .(4)

پیامبر (ص) در باره امام حسن مجتبی (ع) روایات فراوانی دارد که بیان همه آن ها در این مختصر نمی گنجد(5) و تنها این حدیث شریف نبوی را تیمّناً و تبرّکاً در این جا نقل می کنم: اِنَّ هذا ریحانتی وَ اِنَّ اِبنی هذا سَیّدٌ سَیُصلح اللّه بِه بَین فِئَتین من المسلمین .(6)
یعنی: همانا این (حسن ) ریحانه من است و این فرزندم سید و سروری است که به زودی خدای سبحان به واسطه او میان دو گروه از مسلمانان را صلح و سازش خواهد داد.   
  
لقب هاي امام حسن مجتبي(ع) عبارتند از: سبط اكبر، سبط اول، طيب، قائم، حجت، تقي، زكي، مجتبي، وزير، اثير، امير، امين، زاهد و برّ. وليكن معروفترين آن ها، لقب شريف "مجتبي" است و شيعيان وي را "كريم اهل بيت" مي نامند.كنيه وي، ابومحمد بوده است.(7)

امام حسن مجتبي(ع) مور علاقه شديد پيامبراسلام(ص) بود،(8) بدين جهت از آغاز طفوليت در دامن مهرانگيز جدش رسول خدا(ص)، پدرش اميرمؤمنان علي(ع) و مادرش فاطمه زهرا(س) رشد و كمال يافت و به عنوان يك انسان كامل و يك امام عادل و شايسته براي جهانيان به ارمغان آورده شد.

پيامبر خدا(ص) در حديثي، درباره مقام و فضيلت نور ديده اش حسن مجتبي(ع) فرمود: اما حسن، به درستي كه وي پسر و فرزند من و از من است. او نور چشمم، روشنايي قلبم و ميوه دلم مي باشد. وي، سرور جوانان اهل بهشت و حجت خدا بر امت است. فرمان او، فرمان من است و گفتار او، گفتار من است. هر كه از او پيروي كند، از من پيروي كرده است و هر كه از دستور او سرپيچي كند، از من سرپيچي كرده و از من نيست. من هر گاه به او نظر مي كنم به ياد جريانات پس از خود مي افتم كه وي را تضعيف مي كنند؛ حال او به همان گونه ادامه مي يابد، تا اين كه از روي ستم و دشمني، وي را با زهر به شهادت مي رسانند. در آن هنگام، فرشتگان آسمان در مرگش گريه مي كنند. هم چنين هر چيزي ]در روي زمين[ از جمله پرندگان آسمان، ماهي هاي درياها و اقيانوس ها در فقدان او سوگوارند.(9)
به هر روی این امام همام هفت سال و نیم حیات با برکت جدش رسول خدا (ص) ، نزدیک به هشت سال زندگی با صفا و صمیمی مادرش فاطمه زهرا (س) ، بیست و شش سال عمر با برکت پدرش امیر مؤمنان (ع) و چهل و شش سال از عمر برادر گرامی اش امام حسین (ع) را درک و در 28 صفر سال 50 هجری قمری توسط همرش جعده بنت اشعث مسموم و در 47 سالگی در مدینه جدش رسول خدا (ص) به شهادت رسید و در قبرستان بقیع مدفون گردید . (10)
منابع:
1- الارشاد، ص 346؛ رمضان در تاريخ ، ص 107؛ منتهي الآمال ، ج1، ص 219؛ كشف الغمة ، ج2، ص 80؛ تاريخ الطبري، ج2، ص 213؛ البداية و النهاية ، ج8، ص 37
2- آيه تطهير [سوره احزاب(33)، آيه 33]
3- بحارالانوار، ج43، ص 238؛ كشف الغمة، ج2، ص 82
4- فضائل الخمسة، ج 3، ص 211 ؛ الکافی ، ج 6 ، ص 33
5- برخی از این احادیث را در کتاب " پیشوای صالحان " نقل کرده ام
6- فضائل الخمسة، ج 3، ص 288 ؛ بحار النوار ،ج 43 ، ص 297
7- تاج الموالید، ص 24 ؛ منتهي الآمال، ج1، ص 219؛ رمضان در تاريخ، ص 111؛ كشف الغمة، ج2، ص 86
8- منتهي الآمال، ج1، ص 220؛ كشف الغمة، ج2، ص 87؛ البداية و النهاية، ج8، ص 37
9- بحارالانوار، ج44، ص 148
10- تاریخ الائمة، ص 7 ؛ تاج الموالید، ص 25